Nog niet zo heel lang geleden was Port-Cros een privé-eiland op enkele kilometers van de kust van Hyères. Na honderden jaren van aristocratisch eigendom, kocht de familie Henry het eiland in de jaren twintig en ze maakten, net als hun voorgangers, van het oude kasteel/jachthuis hun familiehuis. In de jaren veertig besloten ze er een hotel van te maken. Madame Henry overleed in de jaren zestig en liet het eiland als ongebruikelijke, maar vooruitstrevende schenking na aan de Franse republiek. Frankrijk zou de erfenis krijgen, onder voorwaarde dat het eiland in oorspronkelijke staat zou worden hersteld, van voor de tijd dat er mensen woonden. De Franse regering ging hiermee akkoord en Port-Cros werd het kleinste nationale park van Frankrijk dat de fauna en flora in stand houdt, zowel boven de grond als in de omliggende zee.
Le Manoir maakte geen deel uit van de schenking. In plaats daarvan, was het overgedaan aan een achterneef van Madame Henry, Pierre Buffet, die vandaag nog steeds de eigenaar is. De Franse republiek moest ook accepteren dat het hotel zou blijven bestaan in het nieuwe nationale park en dat deed ze. Deze unieke juxtapositie van een historisch, privélandhuis en een prachtig natuurreservaat, beschermd door de regering, is een krachtige combinatie die gasten een authentiek adres biedt en een avontuur in de wilde natuur. Hier verblijven is meer dan alleen een belevenis: het is een zeldzaam voorrecht.
Als natuurreservaat is Port-Cros streng met bezoekers. Kamperen is verboden en aan het einde van de dag, als de bezoekers op de veerboot stappen, worden ze geteld. Alleen gasten van Le Manoir mogen ’s nachts blijven. Dat wil zeggen dat het eiland, tussen de laatste veerboot die het eiland verlaat en de eerste die ’s ochtends aankomt, geheel van jou is: wandel over de ruige paden die naar maagdelijke stranden leiden, duik of snorkel in kristalhelder water, waar veel van de honderdtachtig vissoorten, inclusief tandbaarzen en zeeraven, naar je toekomen, uit nieuwsgierigheid, omdat ze niet bang voor mensen zijn.
Le Manoir is ook een fijn, ouderwets hotel. De schrijver André Malraux was een regelmatige gast en hij had gelijk toen hij het omschreef als ‘een heerlijk klein gebouw met een enigszins koloniaal gevoel’. Het ontbijt wordt in de bar geserveerd of in de tuin; lunch is aan zee, net als het avondeten, en het wordt aangekondigd door middel van een bel.
Je gaat zitten, wijn en water worden aan tafel gebracht en het eten wordt geserveerd zodra het klaar is. Geen menu, geen keuzes. Je krijgt wat de kok die dag kookt. Het is de gelegenheid om te genieten van het zeldzame plezier van het over je heen laten komen, zonder na te denken en keuzes te maken. Wil je ook eens proeven van het Zuid-Frankrijk van toen, voordat geld alles veranderde? Verblijf dan een paar nachten in Le Manoir en beleef de Côte d’Azur zoals het was toen Tobias Smollett erover schreef.
Fragment uit het boek New Maps Frankrijk van reisfotograaf en globetrotter Herbert Ympa. Hij reisde in stijl door heel Frankrijk en beschreef de authentiekste plekken, voor groot en excentriek, tot klein en hip. Verhalen als deze uit Normandie, Parijs, de Auvergne maar ook ruim aandacht voor de Provence, Marseille en de Côte d’Azur.
New Maps Frankrijk is een uitgave van Terra Lannoo (prijs: € 34,99) en is online en in de boekhandel verkrijgbaar voor Wij mogen New Maps Frankrijk cadeau doen bij een abonnement of cadeau-abonnement op Côte & Provence.
